Rehabilitacja dziecka z obniżonym napięciem mięśniowym

Dzieci z hipotonią mięśniową charakteryzują się ubóstwem ruchowym.

W wieku niemowlęcym do około 6 miesiąca życia dzieci te dużo śpią, są spokojne, rzadko poruszają, kopią nóżkami sprawiają wrażenie „leniuszków”. Preferowaną pozycją ułożeniową jest leżenie na plecach. Charakterystyczną pozycję jaką przyjmują dzieci z hipotonią mięśniową to pozycja „żabki”.  Nogi leżą najczęściej w lekkim zgięciu wzdłuż tułowia a jeśli dziecko położymy na brzuchu to nóżki „rozjeżdżają się” przypominając pozycję żaby.

Rączki dziecka często utrzymywane są z boku a nie wzdłuż ciała czyli w linii środkowej ciała. Rzadko dzieci bawią się swoimi rączkami, łącząc je, czy też unoszą ponad poziom klatki piersiowej.

Dzieci te nie lubią leżeć na brzuchu gdyż dużą trudność sprawia im unoszenie głowy. Często podparcie na przedramionach i łokciach jest niepewne i słabe dlatego dziecko krzykiem wymusza układanie go na plecach.  Około 7, 8 miesiąca życia zaczyna pojawiać się zainteresowanie ruchem np. podczas przewijania. Nagle dziecko zaczyna obracać się z pleców na brzuch. Nóżki dziecka nadal wykazują ubogą ruchomość. Pozycja leżenia na boku w ogóle nie pojawia się. Dziecko albo od razu przekręca się na plecy lub na brzuch. Tym samym nie mogąc opanować pozycji równoważnej potrzebnej w przyszłości do przygotowania do siadu. Rzadko podciąga dziecko nóżki do brzucha aby przejść do pozycji czworaczej. Nagle zauważasz że dziecko nie uczy się nowych wzorców ruchowych i „stoi w miejscu”.

Obecnie istnieje wiele różnych metod terapeutycznych, które mogą być bodźcem dla dalszego rozwoju dziecka.  Należy ocenić co stanowi główną przyczynę że dziecko nie jest aktywne ruchowo.  Szybkie podjęcie odpowiednich działań pielęgnacyjnych lub terapeutycznych może zapobiec wtórnym skutkom.

Opracowanie :

dr n.med. Ewelina Nowak
specjalista fizjoterapii