- Strona główna
- Indywidualny program rehabilitacji po udarze mózgu
Indywidualny program rehabilitacji po udarze mózgu
PROGRAM REHABILITACJI OPRACOWANY DLA PACJENTA PO UDARZE NIEDOKRWIENNYM MÓZGU
Imię : Pan Jan
Wiek : 58 lat
Rozpoznanie :
- niedowład połowiczy lewostronny wynikający z niedokrwiennego udaru mózgu przebytego w 04.2011r.
- nadciśnienie tętnicze
- kardiomiopatia
- nietolerancja węglowodanów
- Badanie wstępne wraz z kwalifikacją
- Ocena momentu siły mięśniowej zginaczy i prostowników kończyn dolnych na urządzeniu Lokomat
- Test Rivermead Motor Assessment (RMA)
- Ocena równowagi testem Romberga na platformie stabilometrycznej
- Ocena dystrybucji obciążeń na platformie stabilometrycznej
PROGRAM REHABILITACYJNY
- Trening chodu na urządzeniu Lokomat (45 min./sesja)
- Indywidualne ćwiczenia prowadzone przez fizjoterapeutę (60 min./sesja)
- TENS
- Krioterapia
- Ćwiczenia na platformie stabilometrycznej
Opis pacjenta
Pacjent korzystał z rehabilitacji w okresie czerwiec-lipiec 2011r w Górnośląskim Centrum Rehabilitacji „Repty”. Po przerwie 2 miesięcznej rozpoczął rehabilitację ze mną. Terapia trwałą przez okres od 11.10.2011 do 04. 2012r.
W chwili przyjęcia pacjent :
- poruszał się na wózku inwalidzkim,
- potrafił utrzymać pozycję stojącą z asekuracją (trzymając się za poręcz, o balkoniku lub z pomocą drugiej osoby),
- kilka sekund utrzymać samodzielnie pozycję stojącą,
- przejść z pozycji siedzącej do pozycji stojącej z pomocą ręki.
Po 2 miesiącach pacjent wrócił na rehabilitację i prowadzono kompleksową terapię neurologiczną. W chwili przyjęcia poruszał się samodzielnie ale o kiju. Jego chód był powolny, odstawno-dostawny oraz lekko koszący. Lewe biodro „uciekało do tyłu”, brak było wyprostu w stawie kolanowym lewym podczas środkowej fazy podporu (midstance), asekuracyjnie pacjent uginał prawe kolano ,obniżając w ten sposób swój środek ciężkości ciała. Stopa lewa wykazywała ograniczoną ruchomość w stawie skokowym. Przyjmowała charakter stopy sztywnej a palce u stóp podwijały się i chwytały podłoże. Pacjent w pełni nie obciążał lewej strony ciała.
DYSTRYBUCJA OBCIĄŻEŃ KOŃCZYN DOLNYCH ORAZ 30 sek. TEST ROMBERGA
Ocena równowagi na platformie stabilometrycznej wskazywała na :
- dominację prawej kończyny dolnej w ocenie dystrybucji obciążeń
- średnie obciążenie lewej kończyny dolnej wynosiło = 49%
- średnie obciążenie prawej kończyny dolnej wynosiło = 51%
- czas dominującego obciążenia lewej strony wynosił = 4%
- czas dominującego obciążenia prawej strony wynosił = 96%
- odchylenie tułowia w tył 60% oraz 40% w przód
- pole powierzchni COP ( środek nacisku stóp) wynosił 4,9 cm2 ( oczy otwarte) oraz 4,8 cm2 (oczy zamknięte)
W pomiarze dynamometrycznym na urządzeniu Lokomat zaobserwowano :
- znacznego stopnia obniżenie siły mięśniowej zarówno zginaczy jak i prostowników stawu biodrowego i kolanowego
- asymetrię rozkładu siły mięśniowej między prawą a lewą kończyną dolną
- kończyna dolna lewa w stawie kolanowym jest znacznie słabsza w porównaniu do prawej
- ocena momentu siły mięśniowej wskazuje na kompensacyjne zwiększenie siły mięśniowej w stawie biodrowym lewym
- zaburzoną proporcję między prostownikami a zginaczami w stawie biodrowym i kolanowym
- poprawę w utrzymaniu równowagi,
- na zwiększenie siły mięśniowej ,
- kontrolę i stabilizację lewego stawu kolanowego
- ćwiczenia wzmacniające mięśnie stabilizujące tułów,
- nauka właściwego obciążania kończyn dolnych
- uruchomienie kończyny górnej lewej
- ćwiczenia równoważne na platformie stabilometrycznej
- trening chodu na urządzeniu Lokomat
- ćwiczenia oparte o elementy metody Bobath oraz PNF
- chód do tyłu
- krioterapię na kończynę górną lewą oraz lewą stopę
Po 10 miesięcznej terapii z zaobserwowano przeniesienie ciężaru ciała na obie kończyny dolne w sekwencji 50/50 oraz pojawienie się czasu obciążenia lewej kończyny dolnej (Lkd) co wskazuje na bardziej symetryczne obciążanie kończyn dolnych
- średnie obciążenie lewej kończyny dolnej wynosiło = 49%
- średnie obciążenie prawej kończyny dolnej wynosiło = 51%
- czas dominującego obciążenia lewej strony wynosił = 25%
- czas dominującego obciążenia prawej strony wynosił = 75%
Pan Jan nauczył się właściwie obciążać swoją „słabszą” kończynę dolną.
Po zastosowanym postępowaniu fizjoterapeutycznym uzyskano poprawę w utrzymaniu równowagi charakteryzującą się :
- zmniejszeniem płaszczyzny podporu 2,8 cm2
- zmniejszeniem oscylacji COP wskazującym na lepszą stabilność ciała i poczucie swojego ciała
- utrzymaniem pionowej postawy ciała bez przemieszczania COP (odchylenie tułowia w tył istotnie zmalało)
Zmiana nastąpiła również w sile mięśniowej , zaobserwowano
- znacznego stopnia przyrost siły mięśniowej zarówno w stawie biodrowym jak i kolanowym
- poprawę w rozkładzie siły pomiędzy grupami mięśniowymi (dominacja prostowników) zarówno w stawie biodrowym jak i kolanowym
- symetrię w rozkładzie siły prostowników i zginaczy w stawie biodrowym
Również zakres funkcjonalny kończyny górnej lewej poprawił się. W chwili obecnej Pan Jan potrafi wykonywać proste zadania ruchowe takie jak uniesienie kubka, butelki , picie z butelki ale nadal należy pracować nad większą funkcją w zakresie odwodzenia, zgięcia i rotacji.
Zalecenia : Kontynuacja ćwiczeń zadanych do domu. Raz w miesiącu konsultacja i weryfikacja stanu funkcjonalnego.
Opracowanie :
dr n.med. Ewelina Nowak
specjalista fizjoterapii